Mateiu Ion Caragiale

Mateiu Ion Caragiale (1885-1936) neemt een unieke plaats in binnen de Roemeense letteren, al was het maar omdat zijn reputatie de omvang van zijn werk verre overstijgt. Hij was de buitenechtelijke zoon van de dramaturg en prozaschrijver Ion Luca Caragiale, een van de grote drie van de Roemeense negentiende-eeuwse literatuur, en groeide vanaf zijn vierde levensjaar op in het gezin van zijn vader. Zijn status van ‘bastaard’ heeft Mateiu zijn hele leven gekweld en hij overcompenseerde deze door zichzelf een nobele afkomst toe te dichten, wat hem de genadeloze spot van zijn vader opleverde, omdat hij in werkelijkheid uit een kunstenaarsfamilie zonder enig blauw bloed stamde.

Bij gebrek aan een maatschappelijke loopbaan was Mateiu I. Caragiale regelmatig langdurig van inkomsten verstoken, waarover hij zich steevast beklaagde. In 1923 trouwde hij met de 25 jaar oudere welgestelde Marica Sion. Dankzij dit huwelijk verwezenlijkte hij zijn ambitie als aristocraat te leven omdat hij aldus een net buiten Boekarest gelegen landgoed verwierf, waarboven hij een vaandel liet wapperen voorzien van een blazoen dat hijzelf had ontworpen. 

Hij overleed, nog voor zijn vijftigste verjaardag, aan de gevolgen van een beroerte.