Prijsvraag
Om de lenteactie te vieren, kijken we graag terug op de Winteractie. Daarom hierbij een prijsvraag voor jullie, oplettende en toegewijde lezers!
Uit welke Schwob-wintertitels komen de onderstaande citaten? Elk antwoord moet bestaan uit zowel titel, auteur als vertaler, en we willen ze van alle drie de titels weten. Stuur de juiste antwoorden vóór 15 mei naar schwob@letterenfonds.nl en win een van drie lente-boekenpakketten!
Lees verder
Lenteprijsvraag!
Win een Schwob-boekenpakket met daarin de 7 lentetitels
Zeven prachtige titels in de lenteactie, lovende besprekingen in de media en een #voorstelweek waarin de Schwob Young Community een gezicht kreeg. Dat vieren we graag met jullie! En wel met een prijsvraag.
De opzet is simpel: we zoeken een Schwob- en seizoensgerelateerd woord. De letters van dat woord vind je door onderstaande (of klik 'lees verder') vragen te beantwoorden. Waar nu een ruitje (♦) staat is de letter die je nodig hebt. Alle vragen gaan over de lentetitels en de Schwob Young Community. Loop je vast? Neuzen op de site en in de bio’s van de Schwob Youngsters zal gegarandeerd helpen.
Lees verder Schwob Young Community
De zestien bookstagrammers en hun coach aan je voorgesteld
Sinds najaar 2022 hebben zich verschillende boekstagrammers verbonden aan Schwob Young. Samen vormen ze de Schwob Young Community – voor en door lezers tussen de 20 en 35 jaar. Deze vijftien leden hebben zich gestort op het verspreiden van enthousiasme voor en kennis over literaire vertaalde Schwob-klassiekers, en werken als community aan het verbinden van de online en offline boekwereld. Daarvoor wisselen ze ervaringen uit met elkaar als groep en daarbuiten, bijvoorbeeld met uitgevers. Dit alles gebeurt onder begeleiding van coach Corina Maduro, beter bekend als @boekencurator. Deze boekstagrammers hebben elkaar gevonden in hun liefde voor boeken en literaire vertalingen, mooie taal en een belangstelling voor titels die hun (lees)horizon verbreden. Het is een ontzettend fijne groep, waar veel van te leren valt. Hier stellen we ze voor, maar bezoek ook vooral hun accounts om ze beter te leren kennen - en natuurlijk voor boekeninformatie!
Lees verder
Pulp!
Over Leven verboden! van Maria Lazar
Hoe vertaal je Kolportage? Bij de eerste lectuur van de roman viel het woord al op. Toen uitgeefster Meta Gemert enkele maanden voor we aan het vertalen gingen een tekst voor het achterplat voorstelde, dook het weer op. Geen wonder ook, het vormt de kern van de roman: Kolportage.
Lees verder
Spoorzoeken
Over de beginzinnen van Paviljoen 3/W-3 van Bette Howland en Beer/Bear van Marian Engel
Twee schrijfsters, bijna leeftijdgenoten (beiden geboren in de jaren dertig van de vorige eeuw), twee literaire werken uit dezelfde tijd (W-3 uit 1974, Bear uit 1976), en elk met een totaal andere stijl. Wat op zich natuurlijk niet verrassend is. Maar wat ik bij het vertalen altijd probeer uit te zoeken (ik heb vertalen weleens vergeleken met spoorzoeken), is in hoeverre de stijl de inhoud versterkt. Bij Paviljoen 3 en Beer lijkt dat in hoge mate het geval.
Lees verder
Over het vertalen van Lúcio Cardoso’s Kroniek van het vermoorde huis
Een veelzijdig talent mag je de Braziliaan Lúcio Cardoso (1912-1968) wel noemen, van wie zojuist Kroniek van het vermoorde huis, zijn lijvige opus magnum, is verschenen bij De Arbeiderspers. Behalve romancier was hij dichter, dramaturg en vertaler (onder andere van Dostojevski, met wie hij zich het meest verwant voelde), hij publiceerde dagboeken en schreef filmscenario’s, werkte als toneel- en filmregisseur, en toen hij op vijftigjarige leeftijd door een hersenbloeding niet meer kon schrijven begon hij te schilderen.
Lees verder
Een laat eerste woord bij een nagelaten bundel
Paul Beers over Ingeborg Bachmann
Bij voorkeur de eerste alinea uit Ingeborg Bachmanns Verzamelde verhalen, een boek van 450 pagina’s? Goed dan. Maar niet uit Het dertigste jaar of Simultaan, haar al in 1984 en 1987 vertaalde verhalenbundels waar ze terecht naam mee maakte, maar uit haar nagelaten bundel Het veer. Deze verscheen pas vijf jaar na de dood van de aan de gevolgen van een brandongeval overleden schrijfster (1926-1973).
Lees verder
De laatste en eerste zin
Over Zenobia van Gellu Naum
Binnen het oeuvre van de Roemeense surrealist Gellu Naum (1915-2001) valt de naam Zenobia voor het eerst in het in 1946 gepubliceerde Castelul orbilor (Het kasteel van de blinden), waar de vrouw in een grot op de verteller-auteur wacht. De roman Zenobia, die hij een kleine veertig jaar later publiceert, eindigt met dezelfde vrouw die nog altijd voor een grot wacht: ‘Haar haren waren wit geworden van het lange wachten…’ De opdracht was echter niet om bij de laatste zin stil te staan, maar bij de eerste.
Lees verder
Een brandhaard van de geschiedenis
Over De Vriendt keert terug van Arnold Zweig
De Vriendt kehrt heim is een boek met een receptiegeschiedenis waar je op zich al een roman over zou kunnen schrijven. Arnold Zweig (1887-1968) schreef het in de tijd van het opkomende nazisme in Duitsland, het verscheen in de herfst van 1932 en lag nog geen half jaar later als ‘entartete’ literatuur op de brandstapels van de nazi’s, waarna Zweig naar Palestina vluchtte.
Lees verder
Over het vertalen van R.C. Sherriffs Twee weken weg
Twee weken weg is negentig jaar geleden door Sherriff geschreven en beschrijft het hoogtepunt van het jaar voor de familie Stevens, een gezin uit de lagere Engelse middenklasse. Ze gaan twee weken naar zee, al twintig jaar naar dezelfde plek en slechts honderd kilometer bij hun huis vandaan. De tijden zijn ontegenzeggelijk veranderd. Tegenwoordig zou dat een leuk dagje uit zijn en vliegen we de wereld over om ver weg vakantie te vieren.
Lees verder
Een zondvloed van vóór de zondvloed
Roorda vertalen
Wie Roorda wil vertalen, mag de woordspeling niet schuwen. Henri Roorda, Frans-Zwitsers schrijver van Nederlandse origine (1870-1925), was wiskundeleraar, onderwijshervormer, vrijdenker, anarchist, aristocraat, armoedzaaier, buitenstaander. Tussen 1917 en 1925 schreef hij honderden kronieken en cursiefjes voor dagbladen als La Gazette de Lausanne et La Tribune de Genève; tegenwoordig zouden we hem een columnist noemen.
Lees verder
Schwob Quiz II
Het mag dan al dooien met zowaar een vleugje lente in de lucht, we zetten door met onze Schwob winteractie en brengen u met plezier een tweede Schwob Quiz. Twintig Schwob gerelateerde vragen over moderne klassiekers en hun auteurs.
Lees verder
De Japanse taal is een soort buitenbeentje
Bij het vertalen van Domein van licht van Tsushima
Noriko de Vroomen-Kondo vertaalde Tsushima’s Domein van licht met behulp van Han Timmer. Voor ons lichtte ze specifieke Japanse problemen in de vertaling toe: het Japans heeft geen grammaticaal geslacht, nummers of lidwoorden en voornaamwoorden, werkwoordstijden zijn anders. En er is kindertaal.
Lees verder
Een aanklacht tegen de oorlog
Over het vertalen van Józef Wittlins ‘Het zout der aarde’
Dirk Zijlstra vertaalde Józef Wittlins roman Sól ziemi als Het zout der aarde, een van de Schwob-titels van deze winter. Voor ons licht hij de roman en zijn vertaling toe, en een belangrijke term die in het Nederlands ongewoon is: subordinatie.
Lees verder
Het verdwijnen van de buitenwereld
De eerste zin en namen in De kliniek van Ahmed Bouanani
Hester Tollenaar vertaalde Ahmed Bouanani’s L’Hôpital als De kliniek. De roman is onderdeel van de Schwob-winterselectie. Boekhandel Athenaeum en Schwob vroegen haar of ze haar vertaling kon toelichten. Over de kracht van de openingszin, persoonlijke ervaringen in het vertalen en de namen in de roman, schreef ze een blog.
Lees verder
De buitenstaander
Nu in de winteractie - ‘Kangoeroe’ van D.H. Lawrence
In 1917 woonde D.H. Lawrence, toen tweeëndertig jaar oud, met zijn vrouw Frieda in een huisje op de kust van Cornwall. Er lagen Duitse onderzeeboten voor de kust en Cornwall was tot oorlogsgebied verklaard. Lawrence werd voortdurend in de gaten gehouden: hij was verdacht omdat hij niet aan het front en zelfs niet in dienst was (hij was namelijk om gezondheidsredenen afgekeurd), omdat hij geen blad voor de mond nam en zijn afkeer van de oorlog en alle oorlogshitserij ook in artikelen ventileerde, en natuurlijk omdat zijn echtgenote Duits was.
Lees verder
De eerste Schwob quiz!
Met het korten der dagen sluipt ook langzaam de gezelligheid de huizen in. Nu we allemaal best zoveel mogelijk binnen blijven lijkt het ons fijn om een heuse Schwob quiz te organiseren. Twintig Schwob gerelateerde vragen over moderne klassiekers en hun auteurs. Met als inzet een wel erg mooie prijs: alle titels uit onze Schwob winteractie.
Lees verder
Zo scherp als een handgranaat
De novelle Khirbet Khizeh is een sleutelwerk uit de moderne Hebreeuwse literatuur, dat wil zeggen, uit de literatuur van de nog betrekkelijk jonge staat Israël. Volgens de taalkundige David Shulman, hoogleraar aan de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem en van een onbekrompen geleerdheid, gaat het zelfs om een canonieke tekst, een tekst die iedere scholier in Israël zou dienen te lezen. Maar hoewel het literaire oordeel erover eenstemmig is, is het de vraag in hoeverre docenten en ouders in het huidige Israël er prijs op stellen als hun kinderen of pupillen Khirbet Khizeh voor hun eindlijst zouden wensen te lezen.
Lees verder
Over Antonio Delfini
Voor Alberto Moravia hoorde Antonio Delfini tot de grote geesten van de Italiaanse literatuur van de jaren dertig. Ook Natalia Ginzburg beschouwde hem als een uitzonderlijk auteur, die zich op een of andere manier onderscheidde van alle anderen. In zijn verhalen, volgens haar ‘van een grote schoonheid’, vond zij precies de sfeer terug van het Italië uit haar jeugdjaren. Tot haar verbazing overigens, want verwijzingen naar specifieke historische gebeurtenissen, naar het fascisme, komen in dit werk nauwelijks voor.
Lees verder
Nawoord Pío Baroja - Caesar of niets
De elite van Castro Duro (letterlijk Harde Vesting) komt in het laatste hoofdstuk van Caesar of niets bijeen om de ondergang van het moncadisme te vieren. Het provinciestadje buigt wederom onder het juk van recht en orde. Een paar dozijn redenaars oreren over de wapenfeiten van Spanje.
Lees verder
Wie een vrouw verraadt, wordt nooit gelukkig
Over Job van Joseph Roth
Joseph Roth wist al jong dat hij schrijver wilde worden. Lange tijd kwam zijn naam nauwelijks voor in de Oostenrijkse literatuurgeschiedenis, maar deze herfst, honderd jaar na zijn geboorte, is hij het onderwerp van herdenkingen, tentoonstellingen, ja zelfs van groepsreizen naar zijn geboortestreek. Is Roth de grootste schrijver in Oostenrijk sinds Hugo von Hofmannsthal?
Lees verder