Boek

Graaf Miklós Bánffy kende de wereld van de Hongaarse adel van vóór de Eerste Wereldoorlog van binnenuit – de politiek en partijen, het protocol en de etiquette, de diplomatie en liefdesaffaires. Deze wereld vormde de inspiratie voor zijn Transsylvaanse trilogie. De verlichte en sociaal gevoelige graaf Bálint Abády (deels geënt op Miklós Bánffy zelf), heer van een landgoed in Transsylvanië, is verliefd op de onbereikbare Adrienne Milóth, die op haar beurt gevangenzit in een ongelukkig huwelijk. Abády’s eveneens adellijke neef László lijkt zijn ondergang tegemoet te gaan in zijn drank- en gokverslaving. We schrijven het begin van de twintigste eeuw; ondertussen klinkt elders in Europa de oorlogstrom steeds harder. Bánffy schildert in Te licht bevonden een schitterend portret van een wereld die zich niet bewust is van zijn eigen nakende ondergang.

Biografie

De lang verguisde, vergeten graaf Miklós Bánffy (1873-1950) was diplomaat en de Hongaarse minister van Buitenlandse Zaken vlak na de Eerste Wereldoorlog. De Transsylvaanse trilogie verscheen tussen 1934 en 1940. Door de communisten werd het werk van Bánffy in de ban gedaan, om pas in de jaren tachtig in Hongarije herontdekt te worden. Bánffy stierf in armoede in Boedapest. Sinds 1999 wordt zijn trilogie internationaal ontdekt en gevierd, tot een uitgave in de prestigieuze Everyman’s Library aan toe.

Meer informatie

Vertaler

Rebekka Hermán Mostert studeerde Hongaarse taal-en letterkunde in Groningen, literair vertalen in Boedapest en theologie aan het Protestants Theologisch Instituut te Cluj, Roemenië. Ze vertaalde werk van György Dragomán (De witte koning en Vuurstapel), Miklós Bánffy (Geteld, Geteld), en Péter Gárdos (Ochtendkoorts). Het vertalen van literatuur is voor haar een privilege en een kunstzinnig ambacht. Ze woont en werkt in Roemenië, Hongarije en Nederland.

Reacties

Over Geteld, geteld, deel 1 van De Transsylvaanse trilogie:

‘Bánffy’s geheel eigen toon berust op een eclectische stijl, gedragen, maar geenszins stoffig. Een stijl die in de voortreffelijke vertaling van Rebekka Hermán Mostert zijn bijzondere sfeer behoudt. Op onnavolgbare wijze rijgt Bánffy gevatte dialogen, minutieuze natuurbeschrijvingen, met psychologisch inzicht en medegevoel beschreven romantische liefdesperikelen of naturalistische jachtscènes aaneen.’ – NRC Handelsblad

‘De romantische natuurbeschrijvingen spatten van het blad af, zijn proza is bijna poëtisch.’ – De Groene Amsterdammer

‘Een prachtig voorbeeld van een herontdekte klassieker.’ – The Times Literary Supplement

‘Proustiaans, maar dan met de mensenkennis van Dostojevski.’– The London Magazine