Boek

Baroja geeft vanuit een traditioneel Spanje een moderne kijk op de wereld, direct, eigenzinnig en begiftigd met een fenomenaal waarnemingsvermogen. Caesar of niets, verschenen in 1910, is het eerste deel van de trilogie De steden. In de volgende twee delen, Zo is de wereld en Ontaarde zinnelijkheid, neemt Pío Baroja de lezer mee naar onder meer Genève, Florence, Sevilla en Parijs.

Caesar of niets begint in Rome, waar César Moncada, cynisch en sceptisch maar ook briljant en ambitieus, het mechanisme van de macht tracht te doorgronden. Onder protectie van zijn invloedrijke oom kardinaal Fort hoopt hij in de voetsporen van Cesare Borgia te treden en steun te vinden voor zijn machiavellistische levenswerk.

Na de Romeinse leerschool keert hij terug naar Spanje om de scepter te zwaaien over Castro Duro, een slaperig provinciestadje dat door César uit de lethargie wordt gewekt. Als een Nietzscheaanse held schakelt hij koelbloedig de ene na de andere vijand uit. Het grootste gevaar komt echter niet van zijn politieke tegenstrevers maar van Amparito, een lieftallig meisje dat zijn kille hart weet te ontdooien.

Biografie

Pío Baroja y Nessi (1872-1956) is de belangrijkste romancier van de Spaanse Generación del 98, waartoe onder andere ook Unamuno en Valle-Inclán behoren. Baroja speelt met zijn gigantische oeuvre een centrale rol in de hedendaagse Spaanse letteren. Het meest kenmerkende facet van zijn meer dan zestig romans is de eigenzinnige stijl: direct, zonder opsmuk, wars van effectbejag. Begiftigd met een fenomenaal waarnemingsvermogen en een feilloos geheugen, is Baroja uitgegroeid tot de grote kroniekschrijver van Spanje gedurende de eerste helft van de twintigste eeuw.

Meer informatie

Vertaler

Frans Oosterholt vertaalt sinds 1997 uit het Spaans en Catalaans. Hij vertaalde werk van Benito Pérez Galdós, Quim Monzó, Francisco Casavella, Miquel de Palol, Narcís Oller, Álvaro Pombo, Pío Baroja, Josep Maria de Sagarra en anderen.

Fragment

Marseille!

De sneltrein Parijs-Ventimiglia, van de Grote Europese Exprestreinen, was even gestopt in Marseille.

Het was een uur of zeven ’s ochtends op een winterdag. De extreem lange wagons, met hun schuine ramen, dropen aan alle kanten; de locomotief pufte uit…

Reacties

Typisch voor het diepe pessimisme van de schrijver, die een keur aan ideeën, meningen en gedachten in het verhaal heeft verweven en een uit duizenden te herkennen ongepolijste stijl hanteert. - Maarten Steenmeijer