Boek

‘Als je dit leest, ben ik dood.’

Op 6 november 1925 joeg Henri Roorda zich een kogel door het hart. Hoe hij tot die daad was gekomen, legt hij uit in deze lucide, wrange, vaak ook grappige confessie.

Zijn ‘suïcide’ heeft tal van redenen: geldnood, de sleur van het onderwijs, de treurnis van het ouder worden. Ook persoonlijker motieven speelden een rol, zo blijkt tussen de regels door: de liefdeloosheid van het huwelijk, de ‘misdaad’ die hij beging door geen medelijden te hebben met ‘iemand die ongelukkig was’. Maar in Mijn zelfmoord staat de wanhoop lichtvoetigheid en zelfspot nooit in de weg. Dit navrante kleinood, oorspronkelijk verschenen in 1926 als Mon suicide, mag met recht een klassieker heten.

Biografie

Henri Roorda (1870-1925) is een Frans-Zwitsers auteur van Nederlandse origine. Tijdens en na WO I schreef Roorda, van huis uit anarchist en pacifist, voor Zwitserse kranten honderden kronieken waarin hij de vrije loop gaf aan zijn humoristische verve en antimilitaristische spot. Enkele maanden na zijn zelfverkozen dood verscheen wat zijn bekendste werk zou worden: Mon suicide. In 2021 verschijnen bij Uitgeverij Boom een bundeling van Roorda's sprankelendste kronieken, getiteld Het vrolijke pessimisme, en tevens, als afzonderlijke uitgave, en voorzien van een nawoord door Jeroen Brouwers, Mijn zelfmoord.

Meer informatie

Vertaler

Rokus Hofstede (1959) bracht een deel van zijn leven in Zwitserland en België door, en woont in Ronse. Hij studeerde sociale geografie, culturele antropologie en filosofie in Groningen en Utrecht en legde zich vanaf eind jaren 80 toe op het vertalen van Franse literatuur, vooral essayistisch proza (Barthes, Bourdieu, Ernaux, Latour, Michon, Perec, Ramuz). Hofstede vertaalde samen met Martin de Haan Prousts Swanns kant op (Athenaeum – Polak & Van Gennep) en Huysmans Aan de vrouw (Lebowski). Hij ontvangt in 2021 de Martinus Nijhoffprijs.

Reacties

‘Mijn zelfmoord is de lucide verantwoording van een totaal niet zwartgallige, volkomen onchagrijnige filosoof, die aantoonbaar genoegen schepte in het zo sprankelend mogelijk formuleren van de aanleidingen en redenen van zijn zelfverkozen dood. Een vrolijker, geestiger, ironischer geschrift over de beladen materie zelfmoord is mij niet bekend.’ – Jeroen Brouwers